NEDEN HEP "BEN" ?

İnsanlar kendilerinden ödün vermeyi neden küçüklük göstergesi olarak görürler? Anlayamadığım konulardan bir tanesi. Biraz bu konu üzerinde duracağım. Narsisim denilen kişinin kendine tapması, önceliğin hep kendisinde olmasını istemesi birtakım negatif sonuçlar doğurabiliyor. Belli bi' dozda insanın kendini sevmesi öz saygınlık olarak çok güzel bir durum olurken bu durumun fazlalaşması insanın kendisini toplumdan üstün görmesine, bencil olmasına laf yerindeyse burnu kaf dağında olmaya yol açar. Peki ne zaman benlik duygularımız ortaya çıkmıştır? Freud'a göre kişiliğimizin temelleri 0-6yaş döneminde atıldığı öne sürülüyor. Freud kişiliği beş döneme ayırarak bizlere sunmuştur:

▪️Oral Dönem (0-18 ay-1,5 yaş)

▪️Anal Dönem (1,5 – 3 yaş)
▪️Fallik Dönem (3-6 yaş)

▪️Gizil (Latens) Dönem (6 – 12 yaş)

▪️Genital (Ergenlik) Dönem (12 – 18 yaş)

Evet bu dönemlerden ilk üç tanesinin izleri bizim kişiliğimizin belirlenmesinde rol oynar.

Oral Dönem: Çocuğun doyurulması gereken ihtiyacının anne tarafından emzirilme olduğunu ve yeterli düzeyde karşılanmadığı zamanda ilerde bağımlılık türü davranışlara maruz kalacağını söylüyor.

Anal Dönem: Tuvalet eğitimi ön plana çıkıyor. Bu dönemde çocuğun tuvalet eğitimi çok katı bir şekilde ya da serbest bir şekilde verilmesi psikolojik sorunlara, saptanmaya neden olur. Katı bir eğitimin  cimrilik, obsesif  gibi sorunların ortaya çıkabileceğini söylüyor.

Fallik Dönem: Bu dönemde çocuk cinsiyetini yeni yeni öğrenmeye ve ebeveynlere birtakım sorular sormaya başlıyorlar. Burada ailenin çocuğa basit ve mantıklı cevaplar vermesi doğru olur.

Genel olarak kişiliğimizin belli noktalarının oluştuğu bu dönemlerde ailenin çocukları üzerinde çok önemli bir rolü vardır. Aslında baktığımız zaman hepsi birbiriyle bağlantılı konular. Fazla dağılmadan toparlayacak olursam küçükken yaşadığımız olaylar bizim kimliğimizin çoğunluğunu oluşturuyor. Yazıya başlarken bi' soruyla başlamıştım. Şimdi cevabı veriyorum hayatta birtakım şeyler yapmak için çaba gerekir, fedakarlık gerekir. Fakat biz insanlar fedakarlık yapmayı bir türlü sevemedik. Hepsi aynı anda olsun, bizim olsun istediğimiz için ve olaylar karşısında kendimizden ödün verirsek diğer insanlar tarafından zayıf gözükeceğimize inandığımız için toplum içinde çok katı olabiliyoruz. Düşüncelerimiz duygularımızı yaratmaktadır. Bir arkadaşımızı aradık ve ulaşamadık.Arkadaşımızın mesajı aldığını ve bize geri dönmediğini düşünüp üzüldük. Öfkelendik ve tekrar aramak istemedik. Çünkü kendi kendimize bunun aptallık olabileceğini, kendimizin altta kalacağını savunduk. Kendimizden ödün vermedik ve bu olayı çarpıttık. Oysaki insan ilişkilerinde yapılan fedakarlıklar o ilişkiyi sağlamlaştırır, güven ve vefa duygusu getirir.